-
1 arcuo
arcŭo (arquo), āre, āvi, ātum - tr. - courber en arc.* * *arcŭo (arquo), āre, āvi, ātum - tr. - courber en arc.* * *Arcuo, arcuas, arcuare. Plin. Faire en facon de voulte, ou d'arc. -
2 arcuo
arcuo, āre (arcus), bogenförmig machen, im Aktiv nur refl. arcuare, im Passiv in medialer Bed. arcuari, sich bogenförmig krümmen, Bogen machen, a) v. Örtl.: sinus arcuat, Mela 3, 8, 1 (3. § 72): Araxes arcuato amne descendit, Mela 3, 5, 5 (3. § 40). – b) v. leb. Wesen: illam (milipedam), quae non arcuatur, sepa Graeci vocant, Bogen macht, bogenförmig kriecht, Plin. 29, 136 (vgl. ibid.: milipeda multis pedibus arcuatim repens).
-
3 arcuo
arcuo, āre (arcus), bogenförmig machen, im Aktiv nur refl. arcuare, im Passiv in medialer Bed. arcuari, sich bogenförmig krümmen, Bogen machen, a) v. Örtl.: sinus arcuat, Mela 3, 8, 1 (3. § 72): Araxes arcuato amne descendit, Mela 3, 5, 5 (3. § 40). – b) v. leb. Wesen: illam (milipedam), quae non arcuatur, sepa Graeci vocant, Bogen macht, bogenförmig kriecht, Plin. 29, 136 (vgl. ibid.: milipeda multis pedibus arcuatim repens). -
4 arcuo
arcŭo, āvi, ātum, 1, v. a. [arcus], to make in the form of a bow, to bend or curve like a bow (not before the Aug. per.):curru arcuato vehi,
i. e. covered, Liv. 1, 21:opus,
Plin. Ep. 10, 46, 2:(millepeda) quae non arcuatur,
does not bend itself in the form of a bow, Plin. 29, 6, 39, § 137 (cf. arcuatim); Ov. M. 11, 590. -
5 arcuo
—, —, āre [ arcus ]а) изгибать, выгибатьmilipeda non arcuatur PM сороконожка — (ползая) не выгибаетсяб) изгибаться, образовать дугу ( sinus arcuat Mela). — см. тж. arcuatus -
6 arcuo
arcuare, arcuavi, arcuatus V TRANSbend into the shape of a bow/arch -
7 arcuare
( arcuo) vt) сгибать в дугу -
8 arquo
arcŭo (arquo), āre, āvi, ātum - tr. - courber en arc. -
9 arcuare
arcuare (àrcuo) vt сгибать в дугу -
10 arcuare
-
11 arcuatim
arcuātim, Adv. (arcuo), bogenförmig, sanguis arc. fluens, Fest. 352 (b), 1: animal multis pedibus arc. repens, Plin. 29, 136.
-
12 arcuatio
-
13 arcuatura
-
14 arcŭātĭo
arcŭātĭo, ōnis, f. [arcuo] construction en arc, arcade, arche. - Frontin. Aq. 18, 121. -
15 arcuatim
arcuātim, Adv. (arcuo), bogenförmig, sanguis arc. fluens, Fest. 352 (b), 1: animal multis pedibus arc. repens, Plin. 29, 136.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcuatim
-
16 arcuatio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcuatio
-
17 arcuatura
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcuatura
-
18 arcuare
-
19 arcuarsi
-
20 arcuatilis
arcŭātĭlis, e, adj. [arcuo], bow-formed:caminus,
Sid. Ep. 2, 2; cf. arcuatim.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
arquer — [ arke ] v. <conjug. : 1> • XVIe; archer « se courber en arc » 1266; lat. arquare, var. de arcuare, de arcus I ♦ V. tr. 1 ♦ Courber en arc. ⇒ cambrer, cintrer, incurver. Arquer une pièce de fer. 2 ♦ S ARQUER v. pron. Se courber en arc. Ses… … Encyclopédie Universelle
arcuare — ar·cu·à·re v.tr. (io àrcuo) CO piegare ad arco: arcuare la schiena Sinonimi: curvare, flettere, inarcare, incurvare. Contrari: drizzare. {{line}} {{/line}} DATA: 1865. ETIMO: dal lat. arcŭāre, der. di arcus arco … Dizionario italiano
arcuarsi — ar·cu·àr·si v.pronom.intr. (io mi àrcuo) CO piegarsi ad arco … Dizionario italiano
arcuare — {{hw}}{{arcuare}}{{/hw}}A v. tr. (io arcuo ) Piegare ad arco. B v. rifl. Piegarsi ad arco … Enciclopedia di italiano
arcuare — [dal lat. arcuare, der. di arcus arco] (io àrcuo, ecc.). ■ v. tr. [piegare ad arco: a. la schiena ] ▶◀ curvare, flettere, inarcare, incurvare. ◀▶ drizzare, raddrizzare. ■ arcuarsi v. intr. pron. [piegarsi ad arco] ▶◀ curvarsi, flettersi,… … Enciclopedia Italiana